Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

απο 'δω και πέλαγο


Mαζεύονται τα δάκρυα μικρές λίμνες στο μαξιλάρι τη νύχτα.
Μικρές ρωγμές, σταθερές διαδρομές προς τη θάλασσα. 
Ως το πρωί θα 'χουν μείνει αχνά σημάδια, αλάτι πάνω στη γλώσσα και γύρω απ' τα βλέφαρα, απόδειξη πως διασχίσαμε κύματα κι αφήσαμε πίσω απανωτές παλίρροιες.
Το ξέρω πως ακόμη κι ετούτος ο καθημερινός μόχθος θα πάρει τέλος, πως θα ηρεμήσει η αντάρα ως την επόμενη φορά, κι ότι από 'δω που στέκομαι θα φαίνεται πως έχουν αλλάξει τα πάντα. 
Πως το αδιέξοδο υποχωρεί, άμα το θες, σα βούτυρο κάτω απ' το μαχαίρι σου. Ένας γόρδιος δεσμός που κόβεται σαν έρθει ο καιρός να κοπεί. Όταν κι αν το θες.
Βρέθηκα σ' ένα τόπο που με γέμισε θλίψη ανακατωμένη με βαθιά προσμονή αλλαγής. Μια αλχημική αντίδραση χωρίς συνταγή, ζύγισμα ή όνομα. Μια αντίδραση.
Αληθινή ωστόσο, σαν την κάθε κακοτράχαλη διαδρομή απο 'δω ως εκεί στο μαξιλάρι μου, ένα όνειρο ακλόνητο σα στήλη άλατος.
Πολλές φορές αναλογίστηκα τη στιγμή που θα πω αντίο σφίγγοντας το πέλμα του θηρίου που με κούρασε, με πόνεσε, με δίδαξε. Αναρωτήθηκα το λόγο που μ' οδήγησε ως εδώ, ένα καίριο καταλύτη στους πιο ενδόμυχους αλχημικούς πειραματισμούς ενός οικείου άγνωστου. 
Θα 'ρθει η στιγμή που θ' ανοίξω την πόρτα και θα βγω - τούτη την πόρτα τη μυθική που εννοεί να παγιδεύει τη φυγή μου για να υπερισχύσει σταθερά το πιο ανέφικτο, αυτό το γνώριμο θηρίο που ταλανίζει κι εκπαιδεύει. Ένα φανταστικό κατασκεύασμα από μέταλλο, αλχημεία κι έγνοια. 
Τ' ονειρεύομαι κάποιες νύχτες με τα νύχια να χαράζει διαδρομές   
απο 'δω και πέλαγο.


Band: Hurt. Song: Alone with the Sea. Album: Hurt Vol II, 2007 (Capitol Records)