Τρίτη 9 Αυγούστου 2016

ακόμη ένας πληγωμένος Αύγουστος

River Washburn, West Yorkshire -  by thalassaki
Ήταν νωρίς. Η πρωινή δροσιά, διάχυτη κι ολόφρεσκια μες στην ηλιόλουστη Τρίτη, με ταξίδεψε κατευθείαν σε μιαν αντίστοιχη καθημερινή εξεταστικής περιόδου, μερικές δεκαετίες πριν. Το ίδιο σχεδόν ρευματάκι, ένα παρόμοιο σπινθηροβόλο φως, ένα ανοιχτό μπλε επάνω ψηλά που μ' έκανε να θέλω ν' ανοίξω το στόμα να δαγκώσω ένα κομμάτι. Ήταν λες κι η ζωή έκανε εκεί μπροστά στα πόδια μου έναν τεράστιο κύκλο και πήγε και στάθηκε σ' ένα σημείο ξεχασμένο εκεί πίσω, ανασύροντας μνήμες που πλέον μου φαίνονται αρχαίες όπως εκείνα τα μαθήματα. Αν και ανησυχητικά ολοζώντανες.
     Βηματίζοντας προς την πόρτα της, να μπω να πω μια βιαστική καλημέρα, ν' αφήσω έναν ασπασμό ίσως και να φύγω, η πολύτιμη λιακάδα πρόλαβε να μου χαϊδέψει το πρόσωπο, η δροσιά πρόλαβε να κυματίσει γύρω απ' τους ώμους μου. Τότε ήταν που αντίκρυσα ολοζώντανο εκείνο το κορίτσι της εξεταστικής, ένα παιδί αλαφροΐσκιωτο, συνεσταλμένο, να κουβαλάει βιβλία στα χέρια κι ένα χαμόγελο να του χαρακώνει τα μάγουλα και την καρδιά μου. Η κόρη μου θα 'ταν σίγουρα, το άλλο μισό της ψυχής του αγοριού μου, που κάθε τόσο ψιλαφίζονται τα δυό μισά, ανασαίνουν το ένα το χνότο του άλλου και ξεστρατίζουν παρέα σε μυστικές διαδρομές. Χωρίς εμένα.
     Και να που φοβάμαι το παλιό αγκάθι που βρίσκεται χωμένο στο πλευρό, κληρονομιά της γιαγιάς μου και της δικιάς της. Φοβάμαι μήπως έχει φτάσει ο καιρός που δε θα το 'χω πια εντός να με κεντρίζει, να με στηλώνει ώστε ν' αγωνίζομαι για κείνο και για τούτο. Τα πόδια ίσως να μη μπορούν να βυθιστούν στο ίδιο ποτάμι πάνω από μια φορά, ωστόσο κάποια ποταμίσια πετραδάκια βαθιά στον πάτο αντιστέκονται στη γλίτσα του καιρού και τη ροή των πραγμάτων. Ένα τέτοιο πετραδάκι φυλάω για 'κείνη.
     Αυτή είναι θαρρώ η αλήθεια, και κάτι τέτοια πρωινά, πανέμορφα και χρυσαφένια, μου δυσκολεύουν την ωχρή πραγματικότητα. Που είναι κι ο βασικός τους ρόλος άλλωστε.


Ακούω πολύ Richard Hawley ανά εποχές. Τον εκτιμώ πολύ και τον ευχαριστώ για την υπέροχη συντροφιά των τραγουδιών του. Ήταν πολύ δύσκολο να επιλέξω ένα μόνο κομμάτι που ν' αντιστοιχεί σ' αυτά που αισθάνομαι. Άνετα θα ανέβαζα καμιά δεκαριά δικά του, αλλά αρκούμαι σ' αυτό.
For the "ancient lady" too. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου