Μη φανταστείς ότι σε ξέχασα ποτέ
εαυτέ κακέ ψυχρέ μου και ανάποδε.
Μη γελαστείς ότι σε πούλησα ποτέ
σ' οργανωμένες αγορές του Πέρα Δώθε.
Κι όταν η μπάντα έχει παίξει κι έχει φύγει
εσύ κι εγώ μαζί γυρνάμε σπίτι δύσθυμοι.
Είναι το ίδιο πάντα σπίτι
που μια ζωή στέγαζε κακούς και στυγερούς
δυστυχείς, καλούς κι αδιάφορους
όπως κι όλους τους άφραγκους.
Μη φανταστείς πως σ' έκρινα ποτέ
εαυτέ μου θυμωμένε κι άυπνε
κακοβαλμένε μου εαυτέ ξεχειλωμένε
ψημένε στο λιοπύρι ενός αδέσποτου Αλωνάρη.
Κάτι αλλάζει και με αποσυντονίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μετατόπιση ενός τεράστιου όγκου εντός μου, η καταπιεστική ανάγκη να χαθώ κάπου, να ελευθερωθώ απ' το γλυκόπικρο βάρος του χρέους, της ακάθεκτης παρουσίας μου.
Κάτι αλλάζει και με τρομάζει.